Według EAE Business School pokolenie wyżu demograficznego czeka „dłuższa, droższa i mniej bezpieczna” emerytura.

Sara Herrero, dyrektorka wydziału biznesu i talentów w EAE Business School, uważa, że ​​„pokolenie wyżu demograficznego czeka dłuższa, droższa i mniej bezpieczna emerytura, niż wielu sobie wyobraża”, w związku z czym sądzi, że „system wymaga gruntownej przebudowy” i utrzymuje, że „pilne” jest promowanie edukacji finansowej, aby obywatele mogli podejmować świadome decyzje dotyczące swojej przyszłości finansowej.

Stwierdził to ten ekspert, który jest również autorem raportu „Emerytury wyżu demograficznego: gwarancja niezależności finansowej?” , opublikowane przez EAE Business School, część sieci szkolnictwa wyższego Planeta Formación y Universidades.

Z badania, które również przeprowadził profesor programu Executive MBA w EAE Business School, Alexis Ortega, wynika, że ​​emerytury otrzymywane przez pokolenie wyżu demograficznego, urodzone w latach 60. i 70. ubiegłego wieku, nie wystarczą, aby związać koniec z końcem. Podkreśla, że ​​hiszpański system emerytalny przestał być źródłem finansowania państwa i stał się jednym z najważniejszych konsumentów środków finansowych.

Dokument porusza kwestie wyzwań, przed którymi stoi pokolenie wyżu demograficznego, które zacznie przechodzić na emeryturę w 2023 r. i jest jednym z największych w historii Hiszpanii. Ponieważ liczba emerytów przekracza 10 milionów , osoby te będą otrzymywać świadczenia emerytalne dłużej niż poprzednie pokolenia, ze względu na dłuższą oczekiwaną długość życia. Kontekst ten zadecyduje o przyszłości systemu emerytalnego, gdyż w miarę przechodzenia na emeryturę osób urodzonych w latach 60. i 70. XX wieku sytuacja finansowa stanie się bardziej skomplikowana, a zatem i stabilność systemu stanie się bardziej niepewna.

Raport szkoły biznesu ujawnia, że ​​oprócz zwiększenia liczby osób, które otrzymają emeryturę , ważne jest uwzględnienie cech i potrzeb pokolenia wyżu demograficznego. Dlatego do kosztów opieki zdrowotnej należy doliczyć koszty związane ze stylem życia, w którym czynności rekreacyjne — podróże, gastronomia, rozrywka — stanowią część nawyków i rutyny tego pokolenia.

Do tego dochodzi zmiana dynamiki rodziny , gdyż osoby starsze coraz częściej żyją samotnie i niezależnie od swoich dzieci, co zwiększa indywidualne i rodzinne obciążenia ekonomiczne w zakresie opieki.

Ponadto twierdzi, że obecne składki pracownicze nie pokrywają wypłat emerytur w Hiszpanii . W tym kontekście emerytury stanowiły 7,9% PKB w 2000 r., a 12,1% w 2023 r., co potwierdza tendencję wzrostową, która będzie się utrzymywać w przyszłości.

Sytuację tę pogarsza fakt, że gospodarka Hiszpanii , mierzona dochodem na mieszkańca, którego roczna stopa wzrostu wynosząca 0,4% w latach 2013–2022 jest „znacznie niższa” od średniej w Unii Europejskiej (0,8%).

„Ważne jest, aby zrozumieć, że składki nie mają ostatecznie na celu finansowania wypłat emerytalnych, ale raczej są rodzajem ogólnego podatku, który przyczynia się do finansowania priorytetów państwa, takich jak infrastruktura, opieka zdrowotna i obrona. Dlatego kluczowa jest nie tylko rentowność systemu emerytalnego, ale ogólna wypłacalność państwa w celu wywiązania się ze swoich zobowiązań” – wyjaśnia Alexis Ortega.

Jednym z czynników, który zadecyduje o sile nabywczej pokolenia wyżu demograficznego, będzie to, czy udało im się uzyskać dostęp do własnego domu, ponieważ to bogactwo będzie miało znaczący wpływ na ich zdolność do wygodnego stawienia czoła emeryturze, nawet jeśli otrzymają państwową emeryturę, zgodnie z badaniem EAE Business School, które ostrzega: „Bez posiadania nieruchomości wielu emerytów odczuje zmniejszenie swojego dochodu rozporządzalnego, musząc radzić sobie między innymi z wysokimi kosztami wynajmu ”.